Vier jubilarissen in het zonnetje

Op 14 oktober j.l. was de gymzaal van de Molenwiek in Molenschot gevuld met mandolinekoffers, gitaren, mandola’s en contrabassen. Het orkest had haar leden uitgenodigd voor de jaarlijkse studiedag, gecombineerd met de huldiging van de jubilarissen. Er werd uitvoerig aandacht besteed aan de verdere voorbereiding en verfijning van zowel het programma van het concert op 2 december in Antwerpen als ons jaarlijks kerstconcert op 17 december in Molenschot. Tijdens het eerste pauze-moment werden de leden verrast met gebak vanwege het feit dat het orkest dit jaar 65 jaar bestaat. Dat betekent dan ook dat Rica Boemaars dit jaar 65 jaar lid is van Estrellita. Orkestrepetities werden afgewisseld met een lunch en partijrepetities om aan het einde van de dag af te sluiten met een buffet en de huldiging. Voorzitter Piet Oostvogels gaf de jubilarissen, Peter Elshout en Ria Hoogendijk, 50 jaar lid en Ineke Roozendaal en John Cas, 25 jaar lid een bij hun jubileum passend cadeau en natuurlijk een mooie bos bloemen. Voor iedere jubilaris had de huisdichter Maryse van Rie wederom persoonlijke gedichten gemaakt, waarbij uiteraard diverse hilarische momenten uit de rijke Estrellita-geschiedenis werden gememoreerd en als het ware weer werden herbeleefd.

Tot slot namens het gehele orkest veel dank aan de vrijwilligers van de Molenwiek, die zich wederom hebben ingezet om deze dag te laten slagen!

Rica krijgt bloemen omdat ze al 65 lid van het orkest is
Benny te midden van de vier jubilarissen
Cees, onze erevoorzitter deze week 50 jaar getrouwd. Van alles te vieren!

10 keer feest bij Estrellita

Laten we het nuttige met het aangename verenigen!

De lunch werd uitstekend verzorgd door de vrijwilligers van Molenwiek. Gedurende de gehele dag kwam er weer een nieuw groepje vrijwilligers naar de Molenwiek om een aantal uurtjes te ondersteunen bij onze studiedag. Wat is dat fijn dat de gemeenschapszin van Molenschot ervoor zorgt dat er meer dan voldoende vrijwilligers zijn om de Molenwiek een fijn gemeenschapshuis te laten zijn. Er hadden zich zelfs meer vrijwilligers zich aangemeld dan er nodig waren voor die dag. Dat is toch uniek, hoor je zelden meer.

Na het middagprogramma verschenen de koude en warme gerechten, die door een catering werden gebracht. Vervolgens verzamelden zich hier en daar enkele mensen om wat voor te bereiden want er stond voor de avond nog een knallende feestavond gepland en niet zonder reden. Estrellita had maar liefst 10 jubilarissen, die de afgelopen drie jaren een mijlpaal bereikt hadden. Helaas konden we dit vanwege corona toen niet vieren, dus had het orkest nu even uitgepakt om deze mensen in het zonnetje te zetten.

Wat inmiddels een traditie is geworden, is dat orkestdichter Maryse voor de jubilarissen een persoonlijk gedicht maakt, vergezeld van een oorkonde en een voor het aantal jaren passend cadeau. Uit de gedichten bleek dat de leden van het orkest inmiddels een hele rijke historie met elkaar hebben opgebouwd, gevuld met concertreizen naar diverse landen, vele concerten, studieweekeinden, waaruit meerdere anekdotes zijn voortgekomen die op deze manier weer werden gememoreerd. Hetgeen eveneens bijzonder was, is dat de studiedag op dezelfde dag was, dat Robert Long 79 jaar zou zijn geworden. De tiendaagse kersttournee, die wij met Robert in 2004 hebben gedaan, werd in gesprekken gememoreerd. Fijn ook dat de weduwnaar van Robert, Kristof Rutseart en zijn huidige partner ook tot de genodigden behoorden. We hebben samen geproost op Robert.

Voor de huldigingen werd gestart met degenen die hun 12½ jarig jubileum hadden, Bep Lagendijk, Ineke Braber, Roeland Stoop en voorzitter Piet Oostvogels. De blokjes werden afgewisseld met een lied dat een aantal leden had gemaakt voor de jubilarissen en liedjes van de orkesttroubadour Roeland. Na de jubilarissen die 40 jaar lid zijn van Estrellita, Ingrid Kuijpers, Marit Ludemann en José Frijters, kwam de meer buitencategorie aan de beurt, Sjannie Oomen, 50 jaar en jawel, het is echt waar…….Nel Oomen en Lies Lefeber, 60 jaar lid van het orkest. Met zoveel rijkdom in het orkest moet je toch wel even een feestje vieren. De jubilarissen mochten allen een aantal mensen uitnodigen die zij graag mee wilden laten vieren.

In een goed gevulde Molenwiek was er een hele gezellige sfeer. Zelfs de kraai, die ooit in het repetitielokaal vloog en uiteindelijk met heel veel moeite zijn vrijheid weer tegemoet ging, werd omgedoopt tot Molenschotse kraai in een lied van onze orkesttroubadour. Hij moest eens weten dat hij zo lang na dato nog zo’n luidkeels eerbetoon kreeg.      

Benny geëerd voor verdiensten Nederlands Verbond van Mandolineorkesten

Op zondag 16 oktober 2022 kreeg dirigent Benny Ludemann uit handen van Mieke van den Engel, secretaris van het Nederlands Verbond van Mandolineorkesten een penning uitgereikt omdat Benny 45 jaar lid is van de adviesraad van het Nederlands Verbond. Aan het einde van het repetitiegedeelte voor de pauze kwam de voorzitter van mandolineorkest Estrellita, Piet Oostvogels, binnen, vergezeld door de secretaris van het Nederlands Verbond.

Naast zijn lidmaatschap van de adviesraad is Benny ook al heel lang jurylid bij de mandolineconcoursen, die jaarlijks door het Verbond georganiseerd worden, waarbij mandolineorkesten zich aan elkaar presenteren. Daarnaast wordt Benny ook wel landsdirigent genoemd. Reden genoeg om hem te vereren met een mooi penning. Zichtbaar verrast nam Benny de penning in ontvangst. Mieke roemde hem om zijn 45 lidmaatschap van de adviesraad en bedankte hem voor de mooie mandolineklanken, die ze voor de uitreiking van het orkest had gehoord.

Verjaardagsconcert Benny

Zaterdag 2 april 2022 was het dan zover: de verjaardag van Benny Ludemann is gevierd in De Boodschap in Rijen. Wat was het weer fijn om met het orkest te kunnen spelen, zeker op een gelegenheid als deze…..onze dirigent Benny Ludemann is in januari 80 jaar geworden! We hebben hem een concert cadeau gegeven, waarbij hij mensen kon uitnodigen, natuurlijk zijn familie, mensen uit het vak, de mandolinewereld en uiteraard de vrienden van Estrellita. Het was een zeer afwisselende avond. Mandolineorkest Estrellita opende de avond, op de bok de jubilaris zelf. In een ontspannen sfeer nam Estrellita het gedeelte voor de pauze voor haar rekening, afgewisseld met een videoboodschap van ondermeer Marie-Cecile Moerdijk, waar Benny jarenlang, zonder enige repetitie verklapte ze, gespeeld heeft. Ze koesterde zeer warme herinneringen aan deze samenwerking. Naast diverse muziekstukken, die het orkest zelf speelde, begeleidde het orkest met Erik Vlasblom op piano, Lissa Meyvis, die ondermeer La vita e bella zong. Erik maakte de arrangementen voor de vertolkte gezongen liedjes voor de pauze. Na de pauze vertelde Kristof Rutsaert, partner van Robert Long, over de keuze van Robert om een sjiek orkest te willen……dat kreeg hij. Op een groot scherm werd “Kalverliefde” vertoond, begeleid door Benny op de gitaar. Herman van Hoven, toenmalig manager van Toon Hermans, memoreerde enkele anekdotes over de tijd dat Benny in het orkest van Toon zat. Ook werden beelden vertoond van de Toon Hermans, begeleid door Benny en Lissa Meyvis, die het prachtige Lente me, zong. Lissa die met twee liedjes van Mozart werd begeleid door Marco Ludemann, vervolgde het programma met Ode an die Freunde, een muziektheatergezelschap, die zowel klassieke muziek als pop op een ludieke manier vertolkte. Al met al een zeer geslaagde avond waar Benny in het zonnetje werd gezet en terecht. Benny heeft in vele levens van leden van het orkest bijzondere herinneringen gecreëerd. Benny bedankt en hopelijk mogen we nog lang in deze samenstelling met elkaar mandolineorkest Estrellita blijven vormen.

Fragmenten van Lissa (en Benny) van het theater programma “In de schaduw van Toon” kunt u hier bekijken:

In Carré of In het Fakkeltheater of In de schaduw van Toon

Fragmenten van Ode an die Freunde kunt u hier bekijken:

Gouden label theater of de officiele website en de flyer

Afscheid Bep Visscher

Bep Visscher neemt na 30 jaar afscheid als spelend lid van mandolineorkest Estrellita

Bep Visscher-Verdonk heeft er na 30 jaar voor gekozen om te gaan stoppen met het spelen in het mandolineorkest Estrellita. De laatste repetitie voordat de zomervakantie begon, kwam zij luisteren. Natuurlijk werd er een plek ingeruimd om stil te staan bij het einde van het lidmaatschap van Bep. Aan het eind van de repetitie gingen de deuren open en daar kwamen de oud-voorzitter en voorzitter van Estrellita, de voorzitter van het NVMO en de familie van Bep binnen. Bep was buitengewoon verrast toen ze bekenden zag en de tranen schoten in haar ogen. De familie en het orkest wisten van deze speciale huldiging, maar hadden het geheim gehouden voor Bep.

‘Als jong kind nam Bep de mandoline ter hand, en creëerde daarmee een levenslange band’. Dit was de begin zin van het gedicht dat werd voorgedragen namens het orkest. Muziek heeft altijd in belangrijke rol gespeeld in haar familie. Haar broer Jan en Gé Verdonk waren ook actief in de muziekwereld. Op haar 9e jaar kreeg zij haar eerste mandoline en les van haar broer Jan Verdonk. Bep heeft lange tijd in mandoline orkest Aeoline gespeeld als concertmeester. Hier was zij 55 jaar lid. Via het NVMO werd de link met Estrellita gelegd. Bep stond niet altijd op de voorgrond, maar ze heeft zich 30 jaar lang ingezet voor het orkest. Iedere zondag reed zij vanuit Nieuwerkerk aan den IJssel naar Molenschot om te spelen. Daarnaast heeft ze zich samen met haar man Bas Visscher ingezet op de  Molenschotse kermis om als vrijwilliger geld in te zamelen voor Estrellita. 25 jaar lang kwam Bep ook naar seminars van het NVMO. Studiedagen en concertreizen, Bep was er altijd bij. De laatste jaren ook samen met haar kleindochter Laura.

‘Waar je ook zit Bep, we weten dat jij bij ons hoort’. En dat heeft het orkest met deze middag dubbel en dwars geuit. Naast het mooie gedicht namens het orkest, sprak Benny de volgende woorden uit: ‘Met pijn in ons hart maar met ontzettend veel respect gaan we afscheid nemen van jou als spelend lid, maar verwelkomen we jou als erelid’. Er is een plakkaat en een oorkonde overhandigd. Ze is overweldigd met bloemen, kaarten en bedankjes. Cor, de voorzitter van het NVMO, is ook langs geweest en heeft Bep toegesproken. Namens het verbond heeft hij een legpenning en een bos bloemen overhandigd. Bep zal de mandoline en het orkest Estrellita voor altijd een warm hart blijven toedragen.

4 nieuwe jubilarissen

De jongste jubilaris van dit jaar was Laura Visscher. Zij is reeds 12,5 jaar aan het orkest verbonden. Zij kwam als klein meisje samen met haar oma iedere zondag uit Nieuwerkerk aan den Ijssel gereden. Haar oma, die eveneens lid is van Estrellita, haalde haar op en samen kwamen ze naar Molenschot. Dat doen ze nog steeds, alleen zijn de rollen nu omgedraaid. Laura staat nu met haar auto bij haar oma voor de deur en bepakt met twee mandolinekoffers, vertrekken ze nog steeds iedere zondagochtend richting het zuiden. Laura speelt in de eerste partij van het orkest, die partij die meestal de melodie-lijn vertegenwoordigt. Frank en Rosemarie Smarius hadden ooit samen het idee opgevat om een gezamenlijke hobby te gaan beoefenen. Het werd het spelen van de mandola. Dit instrument wordt naast de mandoline, gitaar en contrabas eveneens in het orkest gespeeld. De mandola is wat groter dan een mandoline en is een octaaf lager van klank. Frank en Rosemarie genieten zienderogen van alles wat het orkest hen biedt: de repetities, de contacten met de andere leden, de humor die regelmatig door de lucht vliegt, de studiedagen in Biezenmortel en zeker ook de concertreizen. Ten slotte Stefan van Olphen. Deze zeer muzikale gitarist is inmiddels al 40 jaar lid van Estrellita. Hij heeft een groot deel van de rijke geschiedenis van het orkest meegemaakt, maar ook mee gemaakt. Stefan is zeker tijdens feestjes, concertreizen een gangmaker, die met vele andere leden het orkest de geschiedenis van Estrellita alleen maar nog rijker heeft gemaakt. Op de eerste rij van de gitaarsectie zet hij al 40 jaar zijn lessenaar om vervolgens met een gestemde gitaar zijn partij te spelen. 

Terugblik kerstconcert

EEN HARTVERWARMEND KERSTCONCERT IN MOLENSCHOT Het idyllische dorpje Molenschot in Noord-Brabant met krap 1400 inwoners is befaamd in Mandolineland om zijn orkest: het 57 spelende leden tellende Estrellita dat daarmee het grootste mandoline-orkest van Nederland is. Traditiegetrouw wordt onder leiding van Benny Ludemann elk jaar in de donkere dagen voor Kerst een sfeervol avondconcert gegeven, dat steeds van heinde en verre bezoekers trekt. Zo ook de afgelopen Kerst. Een tot de nok gevulde St Annakerk met liefhebbers van de mandoline die genoten van de muziek en van het samenzijn. Om ook het publiek in de zijbeuken zicht op het orkest te geven waren er links en rechts verschillende beeldschermen geplaatst zodat iedereen een plekje op de eerste rang had. Als vanouds opende het orkest met “Stille Nacht, Heilige Nacht”. Betoverend zacht, bijna moet je de oren spitsen. En langzaam, stap voor stap, neemt het volume toe tot het orkest op sterkte speelt. Een ontroerend begin: de broosheid van het pasgeboren leven en hoe zich dat ontwikkelt tot een volle klank. Wat opviel was de fluwelen waas die over de muziek hing door de aan het orkest toegevoegde dwarsfluit, mooi ingehouden gespeeld door Monique Aarts. Direct na het openingsnummer klonken jubelend enkele delen uit de “Watermusic” van Händel. Bruisend in de snelle delen en ingetogen en meditatief in de verstilde momenten. Na Händel kwam het “Bist du bei mir” van Bach, in het arrangement van Cor Noordzij, waarbij het leek alsof de wolken wegschoven en er een vol zicht op de hemel kwam. Samenzang van publiek en orkest was er op twee momenten: het “Gloria” dat op Bach volgde en later in het concert met “Midden in de winternacht”, beide gearrangeerd door Benny Ludemann. Het viel op wat een mooi begeleidingsorkest Estrellita eigenlijk is. En datzelfde gold bij het “Panis Angelicus” van César Frank, waar fluitiste Monique Aarts, dit keer voluit spelend, het publiek liet genieten van haar spel. Voor het “Panis” speelde het orkest nog Loreley’s Lullaby van Dominik Hackner, een langzaam en sfeervol wiegenlied geschreven in de klassieke traditie, heel passend voor een stemmige Kerst. Na de eerste en tweede samenzang trad het Duo Papilio op met Philien Walenkamp op viool en altviool en Joop Biegelaar op gitaar. Zelf gecomponeerde nummers, waarbij geput werd uit verschillende muziekstijlen. Prettig vanwege steeds een lichte zweem van herkenning: soms deed hun muziek me denken aan Klezmer, dan weer aan Keltische muziek. Ook speelden zij een op de Portugese fado geïnspireerd stuk en ten slotte een stuk dat omschreven werd als “mijmering bij de kribbe”. In één van hun eerste stukken herdachten zij een vriend die tragisch gestorven was door een bomaanslag in Glasgow. Dat onderstreepte de actualiteit van de kerstgedachte: vrede op aarde. Na het tweede optreden van het duo was opnieuw de beurt aan Estrellita met de bekende “Air” van Bach en ook hier weer de ervaring van een wegschuivend wolkendek. De 22-jarige Petra Sander was vervolgens de bekwame soliste op hobo bij het Adagio uit het “Hoboconcert op. IX nr. 2” van Thomas Albinoni in een arrangement van Benny Ludemann. Mooi stemmig gespeeld. Hierna bracht het orkest de sierlijke Menuette uit de “Sinfonie nr. 100” van Joseph Haydn gevolgd door een emotionerende vertolking van de “Recuerdos de la Alhambra” van Francisco Tárrega gearrangeerd door Keith Harris. Een stuk dat als steeds de harten weet te raken. En daarmee was Keith Harris, jarenlang een gewaardeerd docent bij het Nederlands Mandoline Practicum in Biezenmortel, in de geest aanwezig. Het concert werd afgesloten met een reprise van “Stille Nacht, Heilige Nacht”, waarna iedereen voor een korte wandeling de kerk verliet om met koffie en kerstbrood gezamenlijk na te genieten in de Molenwiek. Ook dit jaar was Molenschot weer de hartverwarmende opmaat voor Kerst. Peter Wiesenekker